Herhangi bir problem yok su an icin. Aile gayet iyi . Ev okula yaklasik 15 dakika uzaklıkta. Evden 2 dakika yürüyüp tren istasyonuna ulaşıyorum 7 dakika yolculuk yapıp iniyorum yeşil bir parkın içinden yaklaşık 5 dakika yürüyorum ve okuldayım.

Okul da güzel. 1500 kişilik okulda 10 tane Türk var.  Burası tahmin ettiğimden daha soğuk oluyor özellikle sabah ve aksamları. Heralde önümüzdeki ay daha sıcak olur. Tahmin ettigimden biraz daha pahali bir yer. Insanlar her daim spor yapıyorlar. Bos vakitleri olunca veriyorlar kendilerini spora. Bize gore degil:) bize stress lazim.

Buradaki Türk arkadaşlar gelirken danışmanlık şirketlerinden çok sıkıntı çekmişler. Ben sizi anlatınca yeni gelecek olan arkadaslarını size yönlerdirmek istediler . Hatta bir tanesinin danışmanlık şirketi uçmuş. Kargo parası diye 100 dolar almış ekstradan 300 dolar danışmanlık bedeli almış.

Evdeki insanlar çok tatlı. Benim dışımda birde Endonezyalı öğrenci kalıyor. Aile devamlı benimle konusmaya çalışıyor praktik yapmak icin. Yani şimdilik herşey yolunda umarım böyle gider.
Görüşmek üzere hatta see you later
Bye

Sevgili Yeşeren Hanım,

Bu yazıyı yazmamın tek amacı diğer insanlara bir nebze faydalı olabilmek çünkü benim yurtdışında eğitim alma konusunda maddi, manevi çok kayıplarım oldu. Benim için bunlardan daha önemlisi zaman kaybı oldu çünkü telafisi olmayan tek şey zamandı . . . bu süreçte çok masallar dinledim. İş konuşma aşamasında olduğu zaman herkesin çok profesyonel bir danışman olduğunu gözlemledim ama "hadi o zaman yapalım" dediğiniz zaman kimseyi yanınızda bulamıyorsunuz ve yapmanız gereken tek şey önce kendinize güvenmek ve doğru kişilerle çalışmak

Benim USA denememde 6 ay I-20 peşinde koştum. Bunu takip  eden bir sürü yanlışlıklar dizesi devam etti. Çünkü bağlantınız USA'da ve siz  o kişiye güvenmek dışında burdan hiçbirşey yapamıyorsunuz. Sonra işlerin bu şekilde olmaması gerektiğine karar verdim . . .

Bir x danışmanlık ile görüştüm. Onlar bana kesin sen vize alırsın dediler ama ben inanmadım inanamadım çünkü birşey eksikti. O da GÜVENDİ . . . O kişilerde bunun olmayacağını biliyorlardı. Eğer bilmeseler bu olmazsa İngiltere o olmazsa Malta'yı deneriz gibi bir açıklama yapılmazdı sanırım. Eğer insan yaptığı işe inancını yitirirse hangi ülke olursa olsun farketmez artık.

Yurtdışı eğitim konusunda yaptığım tek şey;  etrafımda sürekli bana akıl  veren, sürekli konuşan ,"benim orda bir tanıdığım var","seni şunlar havaalanından alsınlar", "bak x eyaletinde y amcan oturuyor o kesin sana yol gösterir" gibi anlamsız insanları hayatımdan çıkardım. Doğru kişiyi buldum. Bütün hizmetleri aldım havaalanı karşılamasından ev bulmaya kadar Yeşeren Hanım'a güvendim. Bütün evrakları ofise bıraktım bana evine gidebilirsin herşey tamam denildi ve vizeyide aldım umarım demek istediğimi anlamışsınızdır . . .

Yeşeren Hanım sizinle tanışmam hayatımda yaptığım en doğru şeylerden biriydi. Çünkü bana hedeflerime ulaşma yolundaki ilk ve en önemli engelimi
kaldırmamda yardımcı oldunuz. Sadece işlemler aşamasında değil her konuda. Sizinle herşeyi paylaşabileceğim ,sizden ileriye dönük eğitim konusunda yardım alabileceğim ve benim yaşayacaklarımı önceden yaşayıp tecrübe sahibi biri olduğunuz için çok şanslıyım.
Bu konuda size ayrı bir gönül bağım olduğunu bilmenizi isterim

Sevgili Yeşeren Abla

Herkes “Yeşeren Hanım” diye başlamış , yaşımın 19 olmasından dolayı ben hep abla diye hitap ettim sana. Bundan sonra da böyle demeyi sürdüreceğim…

Benim için her şey o kadar çabuk gerçekleşti ki anlatamam sizlere. Çok iyi hatırlıyorum yine bizim aile meclisi toplanıp benim geleceğim hakkında konuşurken birden babamdan “Hazer, Avustralya için ne düşünürsün ?”diye bir fikir çıktı. Avustralya hakkında çok iyi duyumlarımız vardı önceden, neyse neden olmasın dedik ve Yeşeren Abla’nın ofisine girdik. Bambaşka bir dünya anlattı bana, çoğu şey cazip geldi. Özellikle buraya gelmemdeki asıl amaç olan son beş senede dünya sıralamasında hiçbir zaman ilk 75 in dışına çıkmayan şu anda da ilk 50 nin içinde olan “Universty of Melbourne”;  benim için müthiş bir fırsat idi. Böyle bir fırsatı niye kaçıracaktım ki ?

Babamın o fikri ortaya atmasından yaklaşık 2 ay sonra bu yaşımda dünyanın bir ucuna gelmiştim. Hiç unutmuyorum Yeşeren Abla bana bir form vermişti evine yerleşmek istediğin ailenin nasıl olmasını istersin diye, ben de eğer mümkünse Müslüman olsun, evde ufak çocuk olsun (sürekli bir şeyler sorması için), artı bir de vazgeçilmezim internet olsun dedim. Bir geldim ki tatlı mı tatlı 20 senedir burada yaşayan bir Endonezyalı Müslüman aile ile karşılaştım, her şey istediğim gibiydi ve üstüne üstlük evin babası da burada çok güzel bir İtalyan restoranında aşçı çıktı. Bu iş ne kadar nasip meselesi olsa da, Yeşeren Abla’nın bunda payı çok ama çok büyüktü. Buraya gelince anladım ki o kadar kaygılarımın hepsi boşaymış, bayram namazını nasıl kılacağım diye kaygılanırken, namaz sabahı beraber namaza gidip ordan da kendi elleriyle okuluma bıraktılar. Beş aydır da bu evde yaşıyorum ve ailem ile hiçbir sorunum olmadı evdeki dört yaşındaki ufaklığın çok sevimli yaramazlığı dışında…

Buraya geldiğimden bu yana ingilizcemin epey bir ilerlediğini çok rahatlıkla söyleyebilirim, tabi bunda okulumdaki hocalarımın katkısı çok büyük. Şu an okuduğum dil okulu buranın en kaliteli dil okullarından biri diyebiliriz yirmi senedir burada faaliyet göstermekte ve size her konuda yardımcı oluyolar. Melbourne’den ufak olarak bahsedecek olursak, standartları gerçekten çok üst seviyede olan bir şehir, özellikle öğrenciler için çok elverişli bir şehir olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Ama buraya geldiğinizde ben uzak doğuda mıyım ? nerdeyim sorusunu kendinize uzun bir süre soracaksınız, ama ne yapalım bu adamlar dünyanın her yerinde… Hayat beklediğimden biraz daha pahalı çıktı, , bazı şeyler pahalı gelmesine rağmen bazıları da ucuz geliyor , ama bu niye pahalı bu niye ucuz sorusunun cevabını da günler geçtikçe alıyorsunuz zaten.

Buraya geldiğinizde bir şeyi daha anlıyorsunuz ki , boğaziçiedu sizi buraya gönderdikten sonra sizinle alakasını kesmiyor, ne zaman ulaşmak istediysem ulaştım Yeşeren Abla’ya özellikle msn üzerinden. Hala daha benim her şeyimle ilgileniyor, mesela burada bir üniversiteye başvurmam ile alakalı hiçbir prosedürle uğraşmayacağım ben sadece IELTS’ime hazırlanmaya bakacağım arkam nasıl olsa Yeşeren Abla’ya emanet.

Bizler inanırız ki kader denen yolda yürürüz, ve de bazen o yolda yol ayrımına gelirsiniz, işte o yol ayrımında size doğru yolu gösterecek bir insana ihtiyacınız olduğunu hissedersiniz, çünkü bilmiyorsunuzdur bu yol nereye gider, gittiğiniz zaman neler ile karşılaşacakcınız… Şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki , o yol ayrımında doğru insanla karşılaştım. Bana her türlü yardımda bulundu, doğru yola yönlendirmek için ve de hala o yardımlarını esirgemiyor…

Merhabalar,


Avustralya'ya gitmek isteyen arkadaşlara nasihaten bu yaziyi yazmak istedim. Eminim çoğunuz zamanında benim de olduğum gibi bir an önce gitmek istiyorsunuz. Ama şunu sakın unutmayın. Ne yapın ne edin sizden istenilenleri tamamiyle yerine getirin. Bundan sonrasini Yeseren Hanim inanin halledecektir. Boğaziçi Eğitim vize başvurunuzun en kısa sürede sonuçlanması için elinden geleni yapacaktır.

Buraya 14 Oct 2005 aksam 19. 00'da indim. İnanın beklediğinizin çok üstünde bir şehir Melbourne. Burada herşey yolunda. Tren, tramvay, otobus hepsinin saati var, hersey sistemli. Ben yavaş yavaş alışmaya başladım.

Şimdi ilk dersimden çıktım EAP 1'e uygun görmüşler beni; ama bana konular basit geldi . Sanıyorum ilerideki haftalarda ya da 4. haftadan sonraki günlerde EAP 2'ye geçmek isteyeceğim.

Buraya gelmeden önce Yeşeren Hanım'a "Türklerle bile Türkçe konuşmayacağım" dedim. Ama  inanin buraya gelince var ya!! Gözleriniz bir Türk gördü mü içiniz bir tuhaf oluyor.

Melbourne' u ve Boğaziçi Yurtdışı Eğitim'i herkese tavsiye ediyorum.

Zaten aklınıza takılan her soruyu cevaplayacaklardır.

Elektrik Mühendisi
Can OĞUZ

Yeşeren Hanım,

Bana hayatımdaki en anlamlı hediyeyi veren insan. Doğum günümde vizemin çıktığını hem de inanılmaz bir hızda geldiğini haber vermiştin. Perşembe günü evrakları teslim etmiştim. Vizemin çıktığını ise pazartesi günü öğreniyordum.
Bir insanin gidecegi varsa, karşına ne zorluklar çıkarsa çıksın gidermiş. Vize için belgelerimi hazırlarken hiç ummadığım şeylerde sorun çıkmıştı. Yeşeren Hanım’la telefonda konuşurken öyle umutsuzdum ki, "tamam" diyordum kendi kendime "gidemiyorum artık". Ama Yeşeren Hanım öyle güzel teselli vermişti ki, ‘hiç merak etme, hiç ummadığın bir yerden bir şey çıkar’ demişti. Gerçekten de o sorunlu belge konusu o gün içersinde hiç ummadığım bir şekilde çözüldü.

Yeşeren Hanım demişti zaten ilk karşılaştığımızda “ Sen Avustralya yolcususun, hiç merak etme”. Ne yapın edin Yeşeren Hanım’ın sözünden çıkmayın. Size en doğru ve en kolay yolu göstereceğinden emin olabilirsiniz.

Avustralya konusuna gelince; ikinci defa bile düşünmeyin. İlk tercihiniz mutlaka burası olmalı. Melbourne muazzam bir şehir, dünyanın bütün yeşillikleri burda toplanmış sanki. Özellikle İstanbul’dan gelen birisi için buradaki düzen garip bile gelebilir ilk başta, ama insanoğlu rahata çok kolay alışıyor ?

Okuduğum dil okulu gercekten de okul gibi okul, sakın diğer Ingilizce kurslarıyla karıştırmayın. Olanaklarına siz bile şaşıracaksınız.(Ayrıntılar Yeşeren Hanım’da mevcut. Gelindi,görüldü, tasdik edildi:) Öğretmenlerin hepsi arkadaş gibi, kesinlikle yabancılık çekmezsiniz. Yeter ki öğrenmeye istekli olun, malzeme bol.

Hani derler ya ne kadar anlatılsa bile yasamadan anlayamazsın, Melbourne böyle mukemmel bir yer. Buradakilerin dediği gibi “The Place To Be”.
Özellikle Hawthorn’a gelecekler, çok şanslısınız haberiniz olsun. Bu okulun kalitesi gerçekten de çok yüksek. Melbourne’da Ingilizce öğrenmenin tek adresi burası.

Avustralya’ya giden en zahmetsiz ve kolay yolun Boğaziçi Yurtdışı Eğitim Danışmanlık’tan başladığını gördüm. Burayı seçmekte kesinlikle terredüt etmeyin, kısacası 2 defa düşünmeyin bile.

Merhabalar,

Yurtdışında dil öğrenimi görmek isteyen arkadaşlara kendi yaşadıklarımı ve ne gibi zorluklar yaşadığımı aktarmak istiyorum. Yurtdışında dil öğrenimi görmeye karar verdiğim andan itibaren birkaç acenta ile görüştüm ve benden inanılmaz isteklerde bulundular. Bununla beraber gitme şansımın bile %49 olduğunu söylemişlerdi. 200 Euro danışmanlık ücreti de istedikleri arasındaydı. Ümitlerimi yitirmeye başladığım anda Avustralya'ya gitmiş arkadaşlarımın tavsiyesi sonucunda Boğaziçi Yurtdışı Eğitim Danışmanlık şirketinin telefonuna ulaştım. Yeşeren Hanım'ın telefonu ile aklımdaki tüm karamsar düşünceler yavaş yavaş kaybolmaya başladı.

Yeşeren Hanım'ın yanına gidene kadar diğer firmaların söylediklerine dayanarak hazırlamış olduğum bir dünya evrağın yarısından çoğunun hiçbir işe yaramadığını öğrendim. Gereksiz yere vakit ve para harcadığımı belirtti.

Sadece Yeşeren Hanımın istekleri doğrultusunda hareket etmeye karar verdim ve 1 mayıs günü evraklarımı teslim ettim.ve bugün 25 mayıs tarihinde uçağıma binip Melbourne'e gidiyorum.

Arkadaşlar; yurtdışında eğitim almaya karar verdikten sonra ilerleyeceğiniz yolun zorluğu ya da kolaylığı size bağlı.Size yardımcı olacak acenta veya kişileri seçerken dikkat etmenizi tavsiye edeceğim.

Sevgili Yeşeren Hanım,
Bugün nihayet kursa başlayabildim. Ama sakin “hayırsız indi de bir haber bile vermedi” demeyin çünkü telefon hattım yüzünden aileme bile indiğimi zor haber verdim.
Okulla ilgili henüz bir görüşüm yok çünkü daha bir kaç saat önce seviye tespit sınavından çıktım.
Burada, Avustralya’da eğitim almak isteyen arkadaşlara Yeşeren Hanım'la tanışmalarını öneririm. Benim vizemi nasıl çıkarttı anlatsın size. Dış kaynaklı gecikmelere rağmen ayın 1'inde evraklarını verip 24' ünde Avustralya' ya uçan bir öğrenci olarak gönül rahatlığıyla Boğaziçi Yurtdışı Eğitimi öneriyorum.
Buraya iyice alıştım eve de artık tam olarak yerleştim ve ev sahibimle aram çok iyi.
Çok iyi diyorum çünkü burada başka acentalar ile gelmiş Türk arkadaşlarla tanıştım anlattıklarından sonra dedim ki “Yeşeren Hanım, benim aile konusunda isteklerimi okula iletmiş olmalı ki ben burada ailemle mutluyum”. Okulda ailesiyle sorun yaşayan insanlar var ama nedense hiçbiri Boğaziçi Eğitim’in öğrencisi değil. Bence tesadüf değil.
Okula gelince; okulda Türk öğrenciler var ama ben sadece okuldaki futbol turnuvası esnasında görüşüyorum. Onun dışında elimden geldiğince ailemle vakit geçiriyorum İngilizcem ilerlesin diye.
Unutmadan ailem gerçekten çok iyi. Anne ve baba her ikisi de üniversitede profesörler. Ev sahibim ne zaman onunla konuşsam benimle sohbet ediyor. Hiçbir zaman işim var dediğini veya başından savmaya çalıştığını görmedim.